Ciao Padua!

Ciao, Padua! (1996), de debuutroman van Onno te Rijdt, vertelt het verhaal van een typisch Italiaanse familie. Hoofdpersoon en verteller is de Nederlander Otto, die bij de Bertucci’s voor geruime tijd een kamer huurt. In korte, speelse hoofdstukken ontrollen zich soepel de alledaagse, allengs ook dramatische lotgevallen van een kleurrijke familie: de kwijlende Nonna, vader en moeder Bertucci, hun volwassen maar nog altijd thuis etende kinderen Giordano, Mario en Luisa, en natuurlijk de kleurrijke aanhang, onder wie de met een ‘bijzonder hoge aaibaarheidsfactor’ gezegende Daniela. 

Het decor: een Italiaanse familie langdurig aan tafel, ieder zijn eigen ‘telefonino’, op de t.v. ‘televisie-ganzen’ met diep uitgesneden decolleté – en vooral veel woorden en aanrakingen. Op de achtergrond: macho-gedrag, overspel, intriges, en een regelrechte smeergeld-affaire. Het zijn de ingrediënten van een tragikomedie die niet alleen een genoegen is om te lezen, maar ook een scherp portret biedt van alledaags leven in de jaren negentig in (Noord-)Italië.

De pers over Ciao, Padua!:

"Grappig en uniek" (Het Parool)